Zondag 3 april 2022 – DOOPVIERING
Gereformeerde kerk Nieuwendijk

Onderstaande teksten zijn ook beschikbaar als PDF.

Orde van dienst
Lied Zitten of Opstaan II/24: 1, 3 (Een nieuwe dag)
Welkom (ouderling)

Komen
Lied Hemelhoog 460: 1, 2 Ik zal er zijn

Op de drempel

Doop
Onderwijzing over de doop
De dopelingen worden binnengedragen
Lied Hemelhoog 512: 1, 2 (Opwekking 736 Wij zegenen jou)
Naamgeving en verlangen ouders
Luisterlied Opwekking 599 “Kom tot de vader” (nog voordat je bestond) + foto’s dopelingen
Gebed
Doopherinnering
Belijdend zingen: lied 344: 1, 2, 3 (Wij geloven één voor één) Orgel
Doopintentie ouders
Doopgeloften ouders – gemeente
Doop en Doopkaars
Luisterlied Hemelhoog 502 (In het water van de doop)
Hierna gaan de kinderen en de tieners naar de nevenruimten

Woord
1e lezing Jesaja 25: 6-8 (BGT)
lied 23c: 1, 2 (Mijn God, mijn herder, zorgt voor mij) orgel
2e lezing Lucas 22: 7-8 en 14-27 (BGT)
Lied 905: 1, 4 (Wie zich door God laat leiden)
Overdenking

Jesaja heeft een mooie plaatje voor ons.
Een grote maaltijd waar iedereen welkom is.
Waar voor iedereen ook genoeg is.
Er heerst vrede.
En de dood is verdwenen.

Je verwacht dan dat de maaltijd van Jezus ongeveer zo zal zijn.
Maar het gaat er maar rommelig aan toe.
Ja, ze eten en drinken samen.
Maar er loopt ook een breuk door die groep heen.
Er zit een verrader aan tafel.
Eén van hen roept overmoedig dat hij Jezus nooit in de steek zal laten.
We weten uit de verhalen dat hij nog diezelfde avond angstig zal ontkennen dat hij Jezus kent.
De vrienden van Jezus, hier gezellig aan tafel, zullen hem in de steek laten als hij het het moeilijkst heeft.
En nog aan tafel bekvechten ze onderling over wie nu toch de belangrijkste van hen is.

Het gaat er maar rommelig aan toe.
Een geroep en een onderling gedoe…
Ik denk dat wij er een extra gemeentevergadering aan zouden wijden onder het motto: “zo kan dat toch niet…?”

Toch zit er juist in die rommeligheid iets troostends.
Het was – en is – om Jezus heen niet hemels mooi, maar rommelig.
Geklieder.
Zoals ons dagelijks leven vaak geklieder is.
Zoals ons geloof zo vaak rommelig verloopt.

Een paar hoofdstukken hiervoor vertelt Lucas over een maaltijd bij Zacheüs.
Die stond niet goed bekend.
Hij werkte samen met de bezettende macht.
Toch gaat Jezus daar aan tafel.

De schilder Marius van Dokkum, bekend om zijn milde humor in zijn schilderijen, schilderde ook die maaltijd bij Zacheüs.

Voor de kerktelefoonluisteraars: we zijn nu even stil, en kijken eerst even wat er op staat.
En dan ga ik dat kort proberen te vertellen, zodat ook u weet waar we nu naar kijken.
[…]
We zien hier Zacheüs als ober die zijn gasten bedient.
Hij is erop gekleed, en kijkt je aandachtig aan over zijn leesbril.
Zijn gasten, waartussen Jezus zou moeten zitten, zijn geen doorsnee kerkganger.
Er wordt muziek gemaakt op fluit en gitaar.
De wijnflessen zijn ruimschoots aanwezig.
Er staan mannen en vrouwen door elkaar, er loopt ook een kind rond.
Sommigen van hen kijken onderzoekend, misschien wel wantrouwend naar ons.

Als je zou moeten zeggen wie Jezus kan zijn, dan is dat niet meteen duidelijk.
Staat hij achteraan, kaal hoofd en grote snor?
Zit hij vooraan, schuin om hoog kijkend, haar in een staart?
Of zou hij rechts zitten, met de fluit aan de lippen en de wijn naast zich?

We weten het niet, Marius van Dokkum weet het zelf misschien ook niet.
Maar hij heeft een bijbels punt als we eventueel veronderstellen dat Jezus op de fluit speelt met een fles wijn naast zich.
Want daar heeft hij het zelf over, als hij zijn werk vergelijkt met het werk van Johannes de Doper.

Marius van Dokkum heeft vooral in het algemeen een punt als hij wil zeggen: maak Jezus niet te netjes, te braaf.
Want dan wordt hij een vreemde voor ons.
Dan raken we het contact met Jezus kwijt, juist als het in ons eigen leven een keer niet netjes, niet braaf eraan toe gaat en we hem het meest nodig hebben.

Nou, zoals bij Zacheüs, zo gebeurt het ook aan die tafel met Jezus en zijn leerlingen.

Hij heeft het over de dood.
Zij hebben het over wie de belangrijkste is – en dat zal niet zachtjes fluisterend zijn gebeurt.

Maar het houdt Jezus niet tegen om hen te blijven zien als zijn leerlingen, zijn gemeente.

En dan: dienen, jongens.
Daarvoor zijn jullie op aarde!

Kan dat dan, vraag je je af, na dat gebekvecht?
Dienstbaar zijn, dienen, na een hoop geruzie?
Ja, want Jezus weet dat er iets vooraf gaat aan onze rommeligheid, aan ons geruzie en onze geklieder.

We zagen het vanmorgen.
De doop gaat voorop in de levens van de dopelingen.
Er gaat iets voor hen en voor ons uit in ons leven.
En dat is het geheim van Gods aanwezigheid.
Dat is Gods liefdesverklaring, die niet afhangt van de vraag hoe netjes ons leven op orde is.

In onze rommelige levens is God ons al voor.
We hoeven alleen maar een geloofsoog te krijgen voor zijn aanwezigheid – en daar krijgen we een leven lang de tijd voor.
Jezus vond dat geheim in zijn leven door te dienen.
Door de mensen in de marge op te zoeken.
Hij ging naar plekken waar keurige mensen niet wilden komen.

Want hij wist, hij vertrouwde, dat hij daar, in hen, tussen hen, iets van Gods geheim zou zien.

De doop gaat voor ons uit.
In de doop zien we Gods liefdesverklaring die voor ons uitgaat.
Die liefdesverklaring is er voor jullie als ouders, voor jullie kinderen, voor ieder van ons.

In brood, beker, water, middenin het rommelige leven, is God ons al voor.
En dan zie je zoveel redenen om hem te loven.

Amen.

Antwoord
Lied Hemelhoog 617a: 1, 2 (Tienduizend redenen)
Voorbeden in 3 intenties, besloten met gezongen acclamatie Lied 367e, Stil gebed, Gezamenlijk gesproken Onze Vader
Collecten (noemen)
Inleiding op lied van de maand

Elke maand staan we in een viering stil bij een lied dat niet in liedboek of zangbundel van de kerk voor komt.
Jacques Brel schreef het nummer Ne me quitte pas – Verlaat me niet.
Dat nummer kreeg in een Nederlandse bewerking een bijzondere betekenis toen het vorig jaar werd gebruikt in The Passion.
Een moderne vorm om stil te staan bij het lijden en sterven van Jezus.
Want het is niet zomaar Paasmorgen geworden.

Op Witte Donderdag kunnen we met elkaar, gezamenlijk, in de kerk de uitvoering van The Passion bekijken.
Nu kijken we en luisteren we naar het lied ‘verlaat me niet’.
In kerkklanken en de nieuwsbrief staat de tekst opgenomen.
Mij raakt daarin de passage die zegt: Ik sticht een gebied / waar de liefde troont / Waar de liefde loont / waar jouw wil geschiedt / laat me niet alleen.
Het lied van Brel, dat op het oog een lied is van een liefde tussen mensen, krijgt in the Passion de betekenis en de waarde van een gesprek tussen Jezus en zijn hemelse vader.
In de uitvoering zijn ook woorden opgenomen die in de Bijbel te vinden zijn in de worsteling van Jezus in de Hof van Getsemane.

lied van de maand / Kijk- en luisterlied Laat me niet alleen (uitvoering Passion 2021)   0:40 – 3:25

Kinderen komen terug en project

Gaan
Lied 416: 1 (Ga met God)
Zegen – met Gesproken Amen
Lied 416: 3 (Ga met God)